Η νέα έρευνα έχει ανακαλύψει νευρώνες μέσα στον εγκέφαλο που ανιχνεύουν και αντιδρούν στις αλλαγές του επιπέδου του σακχάρου στο αίμα.
Κατανόηση του Συστήματος Ανίχνευσης Σακχάρου
Η κατανόηση του πώς λειτουργεί αυτό το σύστημα ανίχνευσης σακχάρου και πώς λειτουργούν αυτά τα νευρικά κυκλώματα θα προσέφερε στους ερευνητές και τους γιατρούς μεγαλύτερες γνώσεις για το πώς ο εγκέφαλός μας ρυθμίζει το αίμα μας και, ίσως, πώς να τα στοχεύουν θεραπευτικά για τη θεραπεία μεταβολικών νοσημάτων όπως ο διαβήτης και η παχυσαρκία, σύμφωνα με τους συγγραφείς της μελέτης.
Η μελέτη δημοσιεύτηκε στις 22 Ιουνίου στο διαδικτυακό περιοδικό Diabetes, ένα ερευνητικό περιοδικό της Αμερικανικής Διαβητολογικής Εταιρείας.
“Φανταστείτε νευρώνες στον εγκέφαλό μας ως μικρούς ‘αισθητήρες’ που παρακολουθούν το σάκχαρο στο αίμα μας. Ερευνητές βρήκαν τώρα αυτούς τους ‘αισθητήρες’ και πιστεύουν ότι μπορούν να μας βοηθήσουν να καταλάβουμε καλύτερα τον διαβήτη. Αυτό θα μπορούσε να σημαίνει καλύτερες θεραπείες για τους ανθρώπους με διαβήτη στο μέλλον, βοηθώντας τον εγκέφαλό τους να ‘διαβάζει’ τα επίπεδα σακχάρου με πιο φυσικό τρόπο.”
Δηλώσεις του Δρ. Michael Schwartz
“Γνωρίζουμε εδώ και πολύ καιρό ότι πολλοί νευρώνες μπορούν να ανιχνεύσουν τοπικά το σάκχαρο μέσα στον εγκέφαλο,” είπε ο Δρ. Michael Schwartz, ενδοκρινολόγος του Πανεπιστημίου της Washington και συνδιευθυντής του Ινστιτούτου Διαβήτη της UW Medicine. “Το νέο, ωστόσο, είναι η απόδειξη ότι ένα υποσύνολο των νευρώνων που βρίσκονται στον υποθάλαμο μπορεί να αντιληφθεί και να αντιδράσει στο σάκχαρο στο αίμα, παρόμοια με τα κύτταρα στον παγκρέα που εκκρίνουν ινσουλίνη.”
Σε αυτή τη μελέτη, οι ερευνητές κατάφεραν να παρακολουθήσουν τόσο τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα όσο και τη δραστηριότητα των νευρώνων μέσα στον υποθάλαμο των συνειδητών ποντικιών σε πραγματικό χρόνο. Διαπίστωσαν ότι όταν τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα αυξάνονται, η δραστηριότητα αυτού του υποσυνόλου των νευρώνων μειώνεται γρήγορα. Οι ερευνητές υποθέτουν ότι αυτοί οι νευρώνες ανιχνεύουν και αντιδρούν στην παραλλαγή του σακχάρου που μεταδίδεται από αισθητικούς νευρώνες που προμηθεύουν τα αγγεία (και όχι τα επίπεδα σακχάρου στον εγκέφαλο, τα οποία αλλάζουν πολύ πιο αργά), σημείωσε ο Schwartz. Αυτές οι αισθητικές πληροφορίες μεταδίδονται σε ένα ή περισσότερα νευρικά κυκλώματα που ελέγχουν το επίπεδο του σακχάρου στο αίμα σε συνεργασία με τον παγκρέα, ο οποίος παράγει ινσουλίνη για το σώμα.
Κλινική Σημασία
Κλινικά, αυτό είναι σημαντικό γιατί όταν οι γιατροί θεραπεύουν ασθενείς με διαβήτη, συχνά διαπιστώνουν ότι το σύστημα του ασθενούς διατηρεί ενεργά ένα υψηλό επίπεδο σακχάρου στο αίμα, πιθανότατα “επειδή εκεί πιστεύει ο εγκέφαλος ότι πρέπει να είναι το επίπεδο του σακχάρου στο αίμα”, είπε ο Schwartz.
“Για παράδειγμα, αν ένα κανονικό επίπεδο σακχάρου είναι 100, ένας ασθενής με διαβήτη μπορεί να έχει επίπεδο σακχάρου πάνω από 300,” είπε. “Αν βρίσκεται σε αυτό το υψηλό επίπεδο για ημέρες ή εβδομάδες, και αν ξαφνικά το μειώσετε πίσω στο 100, ο εγκέφαλος θα πιστεύει ότι είναι πολύ χαμηλό, και θα προσπαθήσει να αυξήσει το επίπεδο του σακχάρου στο αίμα ξανά.”
Αυτή η απόδειξη ότι ο διαβήτης συνδέεται με μια ελαττωματική ικανότητα του εγκεφάλου να αντιληφθεί το επίπεδο του σακχάρου στο αίμα υποδηλώνει ότι στο μέλλον, η αντιστροφή αυτού του τύπου του αισθητικού ελαττώματος μπορεί να επιτρέψει στον εγκέφαλο να ελέγχει το σάκχαρο στο αίμα με πιο κατάλληλο τρόπο, συμπέρανε ο Schwartz.
